Rozdział 11 Save you tonight

"Lost and insecureYou found me, you found meLying on the floor"

Muzyka

' Drogi pamiętniku

Dawno tutaj nie zaglądałam, bo właściwie czas który tasz szybko płynie i przynosi ze sobą nowe zadania, przeszkody i trudności, na to mi nie pozwolił. Dzisiaj wróciliśmy do Londynu, kocham to miasto, ale jednocześnie go nienawidzę. Piszę tu bo trudno mi się uporać z problemem który zatruwa moje życie od dłuższego czasu, jest to moja niezmierna miłość do chodzącego ideału o zielonych oczach i bujnej czuprynie, wokalista boys bandu. No tak ja kocham komplikować soje życie, nie mogłam znaleźć zwykłego chłopaka... Ja głupia.

Ale nie tak sobie wyobrażałam związek, ja on i kobieta której szczerze nienawidzę Caroline. Niech zniknie. Nie chcę się ukrywać chcę wykrzyczeć że go kocham, obciąć sznurki do których jest przywiązany, chcę być z nim.

Muszę już kończyć, bo Szymek wrócił. Pa '

Odłożyłam zeszyt na biurko i pobiegłam przywitać przyjaciela, na jego widok mimowolnie się uśmiechnęłam, tak strasznie za nim tęskniłam, podeszłam do niego i mocno go przytuliłam, po chwili, na dole pojawiła się Aśka, razem poszliśmy do salonu, zaparzyłam kawę, ale jedna rzecz bardzo mnie męczyła jak ja mam mu powiedzieć o Harrym.

-I jak było ? Zapytał

świetnie, strasznie dużo imprezowałyśmy, no ale Vicki raczej ma do powiedzenia coś ciekawszego .

- No słucham …- . nie miałam pojęcia co mam mu powiedzieć, on nie lubił Harrego , wręcz nie znosił …

-Emm... no bo ja... jestem z Harrym.

Szymon spuścił głowę i wyraźnie był nie zadowolony.

-Mam nadzieję że cię nie skrzywdzi

- Nie zrobi tego

Zapewniłam go.

Czas szybko płyną, i nawet nie zauważyłam kiedy na zegarze wybiła 22.30. Aśka poszła pod prysznic, a ja z Szymonem graliśmy koleją partię ' remika ' nasza ulubiona gra karciana z dzieciństwa. Ogrywałam go za każdym razem, a on tak strasznie się wkurzał

-muszę ci się do czegoś przyznać- powiedział

-Tak ?

-Poznałem kogoś... ma na imię Rose, rodowita śliczna Brytyjka

-Nie gadaj ! Nie wieżę... gratuluję. Strasznie się cieszę, braciszku !

Szymon kogoś poznał nieprawdopodobne, już od długiego czasu nikogo nie miał, ale milo było słyszeć taką nowinę.

***

Stałam pod dobrze znanym mi domem, już nawet nie dzwoniłam do drzwi, po prostu weszłam. W domu panowała idealna cisza, co było dziwne, postanowiłam iść do pokoju Harrego, byłam pewna tego że śpi, jego samochód stał na podjeździe.

Uchyliłam drzwi i umarłam, na kilka sekund umarłam, moje serce przestało bić. Harry zapinał zamek w spodniach a ta stara wywłoka leżała rozwalona na łóżku. To mój chłopak i nie pozwolę na to żeby ktokolwiek go tak traktował. Weszłam pewnie do pokoju.

-Cześć kochanie – Zwróciłam się do Harrego, blondyna siedziała zdezorientowana na łóżku.

-Victoria, proszę idź na dół zaraz do ciebie przyjdę- poprosił Styles.

Zignorowałam jego polecenie i uśmiechnęłam się szyderczo do Flack.

-Cześć jestem dziewczyną Harrego, a ty musisz być tą smutną staruszką której nikt nie chce, i wykorzystuje młodszych od siebie chłopaków, w celu sprawienia sobie przyjemności..

-Jak śmiesz się tak do mnie odzywać

-Jak śmiesz być taką kurwą ?

-Harry, wyrzuć ją stąd natychmiast – rozkazała mu, Loczek spojrzał na mnie i uśmiechną się pod nosem, co dodało mi odwagi

-To jej dom, jedyną osobą którą mogę wyrzucić jesteś ty – powiedział.

-A teraz proszę mnie uważnie słuchać, to jest twoje ostatnie spotkanie z Harrym, jeśli jeszcze raz się z nim spotkasz, to twoja kariera zostanie zniszczona pani flack, myślę że nikt nie będzie chciał oglądać programu telewizyjnego z prezenterką która wykorzystuje seksualnie młode gwiazdy

Oburzona kobieta zabrała z ziemi swoje ubrania i wybiegła z pokoju, po chwili drzwi wyjściowe zaczadzały się. Podeszłam do Harrego, spojrzałam w jego oczy i delikatnie uśmiechnęłam się, twarz chłopaka zbliżyła się do mojej, stykaliśmy się czołami, zarzuciłam ręce na jego szyję, i uśmiechałem się szeroko, w moim sercu zamieszkała nadzieja na to że teraz nasze życie będzie miało sens, że uda się nam stworzyć idealny związek.

-Przepraszam że musiałaś na to patrzeć – wyszeptał.

-Nie masz za co,

Chłopak złożył delikatny pocałunek na moich ustach, włożył w niego tyle uczucia. Położył mnie na łóżku, nie przerywając pocałunków, jeździł zimnym nosem po mojej szyi, po moim ciele przeszła fala ciepła i dreszczy. Po chwili zaczął ją całować. Oplotłam swoje nogi o jego biodra, chłopak uśmiechał się poprzez pocałunki.

Ta chwila była idealna, ale oczywiście coś musiało ją zepsuć. Konkretnie dzwonek do drzwi...

- jak to Louis to go zabiję- powiedziałam na co Harry wybuchną śmiechem.

Heejka
Pozytywnie, taak układa się im życie ! xdd
U mnie generalnie nie najlepiej ;c Dlatego też rozdziały są tak rzadko : )
Dedykacja dla Joan, Dominiki i mojej Part <3 Kochane jesteście